Azerbaycanlı şehit askerin annesi: "Annesini de cepheye çağırsalar, ben gideceğim"

Dağlık Karabağ'ın işgalden kurtarılması için devam eden "Vatan Muharebesi"nde şehit olan gönüllü Azerbaycanlı Orhan Kahramanov'un annesi Arzu Kahramanova, "Annesini de cepheye çağırsalar, ben gideceğim" dedi.

Orhan Kahramanov, Dağlık Karabağ'ın 30 yıllık işgalden kurtarılması için başlatılan operasyona katılmak için gönüllü olarak orduya ismini yazdırdı.

Orduda daha önce 18 ay görev yapan Orhan Kahramanov, 27 Eylül'de topçu birliğinde gönüllü olarak yeniden göreve başladı ve Karabağ'ın güneyindeki Cebrayıl, Zengilan, Fuzuli ve son olarak Gubadlı'nın geri alınmasında ön cephede yer aldı.

Orhan Kahramanov, Ermenistan'a bağlı silahlı güçlerin 23 Ekim'deki Gubadlı bölgesindeki saldırıda şehit oldu ve arkasında kendisiyle gurur duyan anne, baba ve bir kardeşini bıraktı.

Baba Server Kahramanov ve anne Arzu Kahramanova, AA muhabirine, başkent Bakü'deki taziye evinde hayatını kaybeden oğlu Orhan Kahramanov hakkında konuştu.

Oğlunun hayalinin vatanı için şehit olmak olduğunu söyleyen anne Kahramanova, "Gitti ve bir daha da gelmedi. Oğlumla gurur duyuyorum. Gitmeden önce bana, 'şehit annesi olmaktan gurur duymalısın' demişti. Şehit olacağını biliyordu sanki." ifadelerini kullandı.

Anne Kahramanova, Orhan'ın sözlü olduğunu ve evlenme planlarının bulunduğunu belirterek, "Sözlüsünü çok seviyordu. Doğum günü Mart ayında nişanını ve sonra düğününü yapacaktık ancak hepsi yüreğimde kaldı. Tüm arzuları içimde kaldı. Düğün salonlarına bile bakmıştı. Yeni bir iş kuracaktı. Hepsi yarıda kaldı." dedi.

Tek bir oğlunun hayatta kaldığını ve onun da gönüllü olarak ismini orduya yazdırdığını hatırlatan Kahramanova, "2'nci oğlumun da Orhan'ın arkasından gitmesini isterim. Biz Ermeniler'den korkmuyoruz. Biz hiçbir zaman onlardan korkmadık. Annesini de cepheye çağırsalar, ben gideceğim. Hepimiz gideceğiz." ifadelerini kullandı.

- "Amcası da 1993'te şehit olmuştu"

Baba Kahramanov ise kardeşi Cemal'in 1993'te Karabağ'ın Ağdam kentinde Ermenistan'a bağlı silahlı gruplar tarafından şehit edildiğini hatırlatarak, "Ailemizde şu ana kadar 2 şehit var. Amcası da 1993'te şehit olmuştu. 1 oğlum tek kaldı." diye konuştu.

Orhan'ın 21 Eylül'de evden ayrıldığını ve 27 Eylül'de cephede hazır bulunduğunu aktaran Kahramanov, Cebrayıl, Fuzuli, Zengilan kentlerinin kurtarılması operasyonunda topçu birliğinde görevde de olduğunu, son olarak Gubadlı kentinin geri alınması için en ön cephede savaşırken vurulduğunu kaydetti.

Baba, oğlu ile en son 19 Ekim'de telefonla konuştuklarını ve oğlunun, her şeyin çok iyi olduğunu ve ordunun iyi bir ilerleme kaydettiğini söylediğini aktardı.

Baba Server Kahramanov, oğlunun ölüm haberini 23 Ekim'de aldıklarını, cenazesini almak için Fuzuli kentine gittiklerini belirtti.